Ova bitka, nazvana Bitka za ranjenike, proglašena je najhumanijom u historiji ratovanja, a i danas se ističe kao primjer ljudskosti i etičnosti u odnosu prema ranjenicima. Bitka na Neretvi je zajednički naziv za seriju bitaka u dolini Neretve između jugoslovenskih partizana i sila Osovine tokom februara i marta 1943. godine. Partizani su ofanzivom u dolini Neretve tokom februara nanijeli teške gubitke Italijanima, nakon čega su početkom marta izvršili proboj iz osovinskog obruča, rasturivši četničke snage.
U okviru bitke na Neretvi vođene su borbe za Prozor, Jablanicu, Konjic, Gornji Vakuf i druga mjesta.
Bitka na Neretvi, na ovim prostorima nazivana i Četvrtom neprijateljskom ofanzivom, trajala je od januara do aprila 1943. godine. Njemački okupator je s ustašama i četnicima pokušao uništiti vrhovni štab Narodnooslobodilačke borbe i pobiti 4.000 ranjenika.
Procjenjuje se da je više od 150.000 vojnika napalo znatno malobrojnije partizanske odrede, uz koje su bili i ranjenici. U gotovo beznadežnom položaju, partizani napadaju Nijemce kod Gornjeg Vakufa, Italijane kod Prozora, te Talijane, Nijemce, ustaše i četnike u kod Konjica, nakon čega prelaze rijeku. Uprkos teškim gubicima i taktičkoj pobjedi Sila osovine, partizani su osigurali sigurnost svojoj komandi, bolnici i svim ranjenicima – zbog čega se ova bitka naziva i Bitkom za ranjenike. I pored zamašne podrške fašističke Italije, četničke snage na Neretvi su potpuno razbijene.
Snimljen je i film “Bitka na Neretvi” u režiji Veljka Bulajića koji je imao veliki uspjeh kod nas i u svijetu i spada u red najgledanijih ratnih filmova u historiji svjetske kinematografije. Uz brojne nagrade film je 1969. nominiran za nagradu Oscar među pet najboljih stranih filmova.
Izvor: Wikipedia/Agencije
